"Πίσω απ' τις βαθιές γραμμές των ρυτίδων, τα καμπουριασμένα κορμιά και το θολά βλέμματα, κρύβονται όνειρα, επιθυμίες, έρωτες. Όλα όσα χάθηκαν ή αφέθηκαν να χαθούν. "Μα και τα νιάτα, με τα δροσερά κορμιά και τα φωτεινά χαμόγελα, θα θαμπώσουν και θα σβηστούν, γιατί όλα διαρκούν λίγο κι έπειτα δε σημαίνουν τίποτα. Με το φόβο του πόνου και την αγωνία της ματαιότητας, πώς να κάνουμε καλύτερα όνειρα; "Σ' αυτό το πρώτο μου βιβλίο εμπνεύστηκα την Ελένη Παπαθωμά, την ηρωίδα αυτού του βιβλίου, να είναι η ενσάρκωση όλων των χαμένων ονείρων που πασχίζουν να ξαναγεννηθούν, η ελπίδα για όλα τα σφαλισμένα χείλη που θέλουν να ξαναγίνουν χαμόγελα. "Θα φωνάξει πως καθετί ωραίο είναι ζωή και θ' αποδείξει πως η φθορά έρχεται όχι με το πέρασμα του χρόνου μα με το ξεπέρασμα της ζωής".