"Κάθε μέρα στην Ανατολή είναι μια καινούργια ερωμένη· τη γνωρίζεις με το πρώτο φως της αυγής και τη χάνεις το βράδυ σαν πέσεις σε βαθύ ύπνο. Είναι ανόητο να λυπηθείς, αφού ξέρεις πως το πρωί θα σ' έχει μια άλλη στην αγκαλιά της. Κι αυτή η άλλη είναι πάντα διαφορετική. Δεν έχει λοιπόν νόημα να πει κανείς τι αξίζει περισσότερο σ' αυτή την πόλη, αφού τα πάντα έχουν ενδιαφέρον: οι μικροκαμωμένες Νεπαλέζες οδοκαθαρίστριες που σκουπίζουν με σαρωματίνες τους δρόμους με τα μωρά στην πλάτη για να περάσει ο βασιλιάς Μπιρίντρα, οι θεϊκές ψαλμωδίες μέσα στα βουδιστικά κέντρα, οι καπνοί που σηκώνονται στον ουρανό από τις ανθρώπινες σάρκες στους τόπους καύσης των νεκρών, οι υπαίθριοι οδοντογιατροί με τα καρούλια και τις αποκρουστικές τανάλιες τους, τ' απλωμένα πολύχρωμα νήματα στις όχθες του ποταμού Βισνουμάτι πλάι σε σκουπιδότοπους όπου βόσκουν αδέσποτα γουρούνια και παιδιά με κουρελιασμένα ρούχα ψάχνουν να βρουν θαμμένες ελπίδες. Κάθε μέρα στο Νεπάλ είναι κι ένας καινούργιος έρωτας. Έρωτας για την άγρια φύση, για την απλότητα, για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους".