Ο χρόνος ο αόρατος, ο ορατός Πόσο επίβουλα θρυμματίζεται ο χρόνος μέσα στη σιωπή – καταρράκτης υάλου λαμπυρίζει πριν βυθιστεί σε σκοτεινή χοάνη. Ποιος τον εγέννησε; Ποιος τον καθοδηγεί; Ποια η κατεύθυνση; Ποιος ο προορισμός του; Τον τέμνουμε τον κατατέμνουμε τον ανατέμνουμε και εντέλει στις όχθες του αναμένουμε άναυδοι, ανίδεοι, ανήμποροι.