Τα προσωπικά αδιέξοδα και η κοινωνική καταπίεση οδηγούν το Χιου Πάστον στα χείλη της απελπισίας και της παράνοιας. Κάτι μεταξύ τύχης και πεπρωμένου τον φέρνει σε επαφή με μια άλλη παράξενη και μυστηριώδη πραγματικότητα. Επιδίδεται με θέρμη σε έναν αγώνα αυτοανακάλυψης, βαδίζοντας ανάμεσα στα λεπτά όρια της τρέλας και της εσωτερικής γνώσης. Μέσα από τη μελέτη, τον πειραματισμό, αλλά και τα σκιρτήματα του αληθινού έρωτα, αντιπαλεύει το μεσαιωνικό με το αρχέγονό του παρελθόν. Και όταν πλέον αφήνει τα ρεύματα της εσωτερικής του υπόστασης να αναβλύσουν, τότε κάνει την εμφάνισή της εκείνη η πρωταρχική όψη που όλοι κρύβουμε βαθιά μέσα μας. Γίνεται ένας ιερέας του Πάνα...