"Θα ήθελα να γράφω όπως ένας ζωγράφος. Θα ήθελα να γράφω όπως ζωγραφίζουν. Όπως θα ήθελα να ζήσω. Όπως κατορθώνω ίσως να ζήσω κάποιες φορές. Ή μάλλον: όπως κάποιες φορές μου δίνεται να ζήσω στο απόλυτο παρόν. Στο συμβάν της στιγμής. Ακριβώς στο παρόν της στιγμής, εισέρχομαι σε αυτό που την ανοίγει και μετά αφήνομαι να γλιστρήσω στο βάθος της ίδιας της στιγμής. Έτσι είναι που ζω, έτσι είναι που προσπαθώ να γράψω. Εκείνος ή εκείνη που στη γραφή είναι σε σύνδεση με τη στιγμή, είναι για μένα η καλύτερη συντροφιά. Τι είναι ένας ζωγράφος; Κυνηγάει τις στιγμές όπως ένας κυνηγός πουλιών. «… συνειδητοποιώ ότι πρέπει να εργαστώ πολύ για να αποδώσω αυτό που αναζητώ: “την εντύπωση της στιγμής”, ιδίως το κάλυμμα των πραγμάτων, το ίδιο φως να διαχέεται παντού». Είναι ο Μονέ που το είπε αυτό, το 1890: αυτό που αναζητώ, η εντύπωση της στιγμής… Το ίδιο φως να διαχέεται παντού, το ίδιο φως, τι ίδιο φως." [...]