Έχουν περάσει πάνω από ογδόντα χρόνια από το θάνατο του Σαλαμίνιου Πέτρου Α. Φουρίκη, καθηγητή, διδάκτορα φιλολογίας, ερευνητή, διευθυντή του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, του επιστήμονα που εκτός των άλλων ιστορικών και λαογραφικών μελετών του, έθεσε πρώτος τις βάσεις για την νεότερη αλβανολογία-αρβανιτολογία και γενικά την Ιστορία και τη μελέτη των αρβανιτών στην Ελλάδα. Είχε πάντοτε την βεβαιότητα ότι δεν έκανε κάποιο εθνικό κακό κάνοντας γνωστή την ψυχή και την σκέψη των αρβανιτών, γιατί πίστευε ότι έτσι φανέρωνε κομμάτια της ελληνικής ζωής κρυμμένα μέσα στην ψυχή και στις συνήθειες των ομοφύλων του, όπως ο ίδιος έχει γράψει. Κυρίως όμως πίστευε ότι: "[...] δέν δύναται νά ολοκληρωθεί η επί το μεσαιωνικού ελληνισμού ποικίλη έρευνα, εάν δεν μελετηθεί επιμελώς και λεπτομερώς π?ντό?φορ?νε?ς τους γείτονας λαούς και ? δία τον αλβανικόν, μεθ' ο? ? ελληνικός επί μακρούς αιώνας συνέζησε, συνηγωνίσθη, συνεδουλώθη και συνηλευθερώθη, ?τιδέ συζή και θα συζήση".