Ένας άντρας με προσθετικό πόδι, απών, χήρος, συνταξιούχος, λάτρης της λογοτεχνίας. Η συγγραφέας γράφει για τη ζωή του πατέρα της και αφηγείται τη δική της παιδική ηλικία και εφηβεία. Για τους τόπους και τη βιβλιοθήκη στο Σανατόριο Θυμάτων Πολέμου στα βουνά, για τη φτώχεια και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Για εκείνα που γνωρίζει για τον πατέρα της και για όσα μπορεί να μάθει γι’ αυτόν. Με μεγάλη ειλικρίνεια δημιουργεί έτσι μια ιστορία για την ανατροφή της σε δυσχερείς συνθήκες, για την αναζήτηση της καταγωγής της.