Η τέχνη διαθέτει τη μαγική ιδιότητα ν' αναπλάθει τον κόσμο, ν' αποκαλύπτει την κρυφή μυστηριακή του οντότητα φωτίζοντας και αποκρυπτογραφώντας τα πραγματικά του νοήματα. Πέρα από το ορατό και το αόρατο, πέρα από τη λογική και την υπερβατική διάσταση, διαφαίνεται ένας άπειρος κόσμος, απρόσωπος και καταλυτικός που η τέχνη προσπαθεί διαρκώς να ανακαλύπτει και να προβάλλει. Ο καλλιτέχνης είναι πάνω απ' όλα ένα ανήσυχο πλάσμα που μάχεται συνεχώς με τον φαινομενικά ορατό κόσμο που τον περιβάλλει με τα θαύματά του, αλλά και με τις οδύνες και τα δράματα, με την αμφίβολη υπαρκτή πραγματικότητα αλλά συγχρόνως και με τη σκοτεινή και ανεξερεύνητη, μυστηριακή του πλευρά. [...] (Από την έκδοση)