Χίλια της είπε ο πατέρας της κι άλλα τόσα της έταξε η μάνα της για να μη φύγει και χάσουν τη μονάκριβή τους θυγατέρα. Του κάκου όμως. Η κόρη δεν άκουγε τίποτα. Τι να κάνουν κι εκείνοι; Της έδωσαν την ευχή τους μαζί μ' ό,τι ζήτησε, φόρεσε 'κείνη τα σιδερένια παπούτσια και ξεκίνησε. Δυο χρόνια γύριζε από πολιτεία σε πολιτεία, από τόπο σε τόπο κι όλο ρωτούσε, πότε για έναν κύκνο και πότε για ένα παλικάρι. Μα κανείς, κανείς δεν ήξερε να της πει τίποτα. Στα δυο χρόνια έλιωσαν και τα δυο ζευγάρια τα σιδερένια παπούτσια. Για να μην τρυπήσει και το τρίτο ζευγάρι, πήγε σ' ένα τρίστρατο...