Ανοίγοντας λογαριασμό στη δική του μαθηματικότητα, γεννήθηκε. Η πρώτη ανάσα του βρέφους σηματοδότησε και επίσημα πια τη γέννηση του κρανιακού του ιππόκαμπου, που άρχισε να καλπάζει μεταφέροντας πληροφορίες από τη βραχυπρόθεσμη μνήμη στη μακροπρόθεσμη, αλλά και για την πλοήγησή του στον χώρο. Από τον αμνιακό σάκο, τώρα αυτός κοιμόταν γλυκά αμέριμνος στο ζεστό κρεβατάκι του νοσοκομείου. Η ηρωική έξοδος, όπως αναμφίβολα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη διαδικασία τοκετού για κάθε νεογέννητο βρέφος, σημειώθηκε ακριβώς μεσάνυχτα, γεγονός που προβλημάτισε τους γύρω του από την πρώτη κιόλας ανάσα του. Μέχρι τις 04:12 το πρωί το ιατρικό συμβούλιο του νοσοκομείου βρισκόταν σε συνεδρία για να πάρει απόφαση κατά πόσο η γέννησή του θα έπρεπε να τοποθετηθεί στο χτες ή στο σήμερα. Ο αρχίατρος και υπεύθυνος του τοκετού ήταν ξεκάθαρος και επέμενε στη θέση του. Το παιδί γεννήθηκε σήμερα, μα ο διευθυντής του νοσοκομείου διαφωνούσε έντονα και υποστήριζε πως η γέννησή του σημειώθηκε στον αόριστο του χτες.