Το 1770, κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης ελληνικής επανάστασης γνωστής ως "Ορλωφικά", ο Γιωργής Μαυρομιχάλης, πρωτότοκος γιος του αρχηγέτη των Μανιατών, αιχμαλωτίζεται και τα ίχνη του χάνονται. Η πολυποίκιλη ζωή του αναπτύσσεται στις σελίδες του βιβλίου και ειδικά τα παιδικά του χρόνια στην Μάνη και στις περίφημες αυτοκρατορικές σχολές του Τοπκαπί στην Κωνσταντινούπολη, ο εξισλαμισμός και η εκπαίδευσή του. Μερικά χρόνια αργότερα και μετά από ένα μοιραίο παιχνίδι της ζωής, η τύχη θα ενώσει δύο αντίθετους κόσμους. Ο Μεχμέτ Σουκιούρ, πλοίαρχος της ναυαρχίδας του Οθωμανικού στόλου, φτάνει στο Λιμένι της Μάνης και αποκαλύπτει στον Πετρούνη Μαυρομιχάλη ότι είναι ο αιχμαλωτισμένος εξάδελφος του Γιωργής Μαυρομιχάλης. Παράλληλα δηλώνει: "Εγώ δεν είμαι χριστιανός, ούτε ιουδαίος, ούτε πέρσης, ούτε μουσουλμάνος, δε βρίσκομαι ούτε στην Ανατολή, ούτε στη Δύση. Παραμέρισα το δίλημμα και είδα πως οι δύο κόσμοι είναι ένας". Με ενέργειές του, ο σουλτάνος ορίζει νέο Μπέη της Μάνης τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Και αυτό επειδή ποτέ δεν ξέχασε την ερμηνεία της κυρούλας του: "Όλα για το αίμα. Ότι και να γίνεις, για τους άντρες της πατριάς θα είσαι ντουφέκι και για τις γυναίκες αδελφός".