Η φιλοσοφία είναι το όπλο του Πολεμιστή της ζωής. Ο Στωικός φιλόσοφος-Πολεμιστής δεν ζει έξω από την πραγματικότητα και δεν οραματίζεται απατηλές φαντασιώσεις για έναν ειρηνικό και λουλουδένιο κόσμο, αλλά αγωνίζεται στην κατάμεστη κοινωνία που είναι γεμάτη από αντιξοότητες και προκλήσεις. Κάνει πράξεις αυτά που έχει εκπαιδευτεί να κάνει και δεν χάνει το ηθικό του, αν τα λόγια ή οι πράξεις του δεν βρίσκουν απήχηση στους συνανθρώπους του, αφού πάντα μπορεί να βελτιώσει τον ίδιο του τον εαυτό και να γίνει καλλίτερος απ’ ό,τι ήταν. Η ζωή του Στωικού Φιλόσοφου-Πολεμιστή, απόσπασμα από το Κεφάλαιο Δ Η στάση που πρέπει να κρατά ο Στωικός όσον αφορά τη συμπεριφορά του προς την κοινωνία, δεν είναι διαφορετικό από τα χαρακτηριστικά του Κήρυκα του Λόγου, διότι και ο ίδιος ο Θεός μπορεί να είναι είτε στον Όλυμπο μαζί με τους ομοίους του, είτε κοντά στους θνητούς, σε όσους τουλάχιστον αγωνίζονται καθημερινά και είναι μυημένοι στη Λογική Φύση. Έτσι και ο Στωικός Φιλόσοφος, είτε είναι κοντά στην κοινωνία, είτε μακριά της, μιμείται τον Θεό σε ό,τι κάνει με την αρχή της συμπάθειας, και επιλέγει πότε θα είναι κοντά και πότε μακριά από τους ανθρώπους. Ο Ελληνικός Ερμητισμός Της Στωικής Φιλοσοφίας, απόσπασμα από το Κεφάλαιο Β