Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου, είναι ένα ποίημα μ' έμπνευση φιλοσοφική. Η σκοτεινή απαισιοδοξία της αρχής ξετυλίγεται για να καταλήξει σε μια γαλήνια αισιοδοξία. Μα η φιλοσοφία αυτή ανακατώνεται με γραφικές εικόνες της γύφτικης ζωής με ιστορικές απόψεις γεμάτες μεγαλοπρέπεια και η φιλοσοφική αφαίρεση βρίσκεται τόσο τέλεια συγχωνευμένη με συγκεκριμένες και ακριβολογημένες οπτασίες που οι στοχασμοί του σοφού θαρρείς και παίρνουν από την φαντασία του ποιητή μια μορφή, κατά έναν τρόπο, γεμάτη ευαισθησία. [(Ευγένιος Κλέμαν - γάλλος μεταφραστής του Παλαμά). "δώδεκα άρθρα για τον Παλαμά", από την εισαγωγή της έκδοσης]