…όμως εγώ σκέφτηκα, ότι μπορούμε να γίνουμε φίλοι και οι φίλοι δεν χρειάζεται να μιλάνε στον πληθυντικό. Μμ, δεν είπε τίποτε άλλο. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα συνέχισε, θέλεις να γίνουμε φίλοι; Εσύ ένα μικρό αγόρι και εγώ τόσο γέρος; Τι σόι φιλία θα κάνουμε; Να, κάθε εβδομάδα αυτή τη μέρα και ώρα, θα συναντιόμαστε εδώ στο παγκάκι και θα μιλάμε» Έτσι άρχισε η φιλία τους και ο Παναγιωτάκης έμαθε τόσα πολλά από τον φίλο του, τον κυρ Παναγιώτη ή τον «άντρα με το ρεπούμπλικο», όπως τον φώναζαν όλοι. Έμαθε την ιστορία της πόλης του, της Ξάνθης.