Η ποίηση της Ναταλί Ρονβό, στιβαρή και πρωτότυπη, εκπέμπει μυστικισμό. Είναι τολμηρή και ανατρεπτική. Εναργής και με ευρηματικές εικόνες. Ένας διάλογος της συνείδησης με τη ματαιότητα, της μνήμης με το φευγαλέο της ύπαρξης. Τα κορμιά μας δραπετεύουν απ’ τον μόλυβδο κι απ’ το θειάφι Φυγάδες οι στεναγμοί μας συνένοχοι προδίδουν τις βεβαιότητες.