Ο Τσάρλυ -ο εντιμότατος Όσμουντ Έμπσμιθ Τσαρλς- είναι ένας πρωθυπουργός με μετριοφροσύνη - όπως, άλλωστε, όλοι οι Πρωθυπουργοί. Δεν φιλοδοξεί, βέβαια, να τον κατατάξει η Ιστορία ανάμεσα στον Ντισραέλι και στον Λόυντ Τζώρτζ -να λέμε την αλήθεια. Λίγο πιο... πίσω απ' αυτούς, αρκετά κοντά όμως... Και μόνο όταν αναβιώνει ξαφνικά ένα σημαντικό γεγονός απ' το μακρινό παρελθόν του, απειλώντας να δημιουργήσει ένα βρετανικό "Γουωτεργκαίητ", διαπιστώνει κι ο ίδιος πόσο σοβαρά έχει πάρει τη "δουλειά" του. Μα πώς έφτασε στον πρωθυπουργικό θώκο; Για να δώσει απάντηση στο ερώτημα αυτό, ο Τζώρτζ Μικές γυρίζει στα παιδικά χρόνια του Τσάρλυ. Όχι για να κάνει μια κλασική πολιτική βιογραφία, όχι. Αντίθετα, ανασκαλεύει τη ζωή του Τσάρλυ πηγαίνοντας από ένα σημαντικό γεγονός στο άλλο, όπως -ας πούμε- τότε που γεννήτοράς του σκότωσε τον αγαπημένο του Νέβιλ -το σκύλο του. Ή τότε που έκανε καριέρα σαν εργάτης απορριμμάτων ή την εποχή που είχε αποχτήσει ειδικότητα στα ωροσκόπια. Ή, ακόμη, εκείνη τη νύχτα που εμφανίστηκε ολόγυμνος στο μπαλκόνι της Μις Γιουκούντα Μπράουν ή τη στιγμή που η πολιτική του καριέρα κρίθηκε από έναν παιχνιδιάρη γάτο... Και τόσα άλλα γεγονότα, μαζί, βέβαια, και την περιπέτεια με τον σκελετό που λίγο έλειψε να πέσει από το ντουλάπι, το τέλος της ιστορίας. [...]