Η απασχόλησή μου με τα εγχειρίδια ιστορίας έχει και αυτή τη δική της πια ιστορία, αφού μετράει πάνω από είκοσι χρόνια και έχει δοκιμαστεί πολλαπλώς-και ανάμεσα στις συμπληγάδες των εκπαιδευτικών μηχανισμών. Σ' αυτά τα είκοσι χρόνια στον κόσμο και στην Ελλάδα άλλαξαν πολλά· σχεδόν ήρθαν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω, με κορυφαίο γεγονός, όχι μόνο της εικοσαετίας, την κατάρρευση των πολιτικών συστημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπως επικράτησε να τα λέμε.[...] Αυτά, με παράλληλη, ως παρεπόμενη, αλλαγή και με κατακερματισμό της ιστοριογραφικής θεματολογίας: η μελέτη των ιστορικών γεγονότων ως συνόλων υποχωρεί πολύ γρήγορα και για όλο και μεγαλύτερη μερίδα της ιστοριογραφίας οι κοινωνίες του παρελθόντος δεν αντιμετωπίζονται ως σύνολα που πορεύονται έτσι ή αλλιώτικα, που έχουν αυτόν ή εκείνον το χαρακτήρα-και την αντίστοιχη μορφή-, ανάλογα με την εκάστοτε κατάσταση των κοινωνικών σχέσεων, παρά αντιμετωπίζονται ως πολλά μερικότερα σύνολα που καθένα έχει την αυτονομία του και πορεύεται παράλληλα με τα άλλα.