Σε μια εποχή κατά την οποία η ανθρωπότητα σημειώνει στο ισοζύγιό της πλεόνασμα πόνου και φρίκης και έλλειμμα ανθρωπιάς, το σύνολο του συγγραφικού έργου της Νατάσας Κεσμέτη (πεζογραφία, ποίηση, μετάφραση, δοκίμιο, κριτική) ως ύμνος στη χαρά δεν αποτελεί μόνον αντίβαρο στη σκοτεινή όψη της πραγματικότητας αλλά και πρόταση μιας άλλης ζωής. Που δεν εξωραΐζει ούτε καλύπτει, το κακό, το μαύρο, αλλά αντιτάσσει σ' αυτό το φως, τη Χαρά, ένα, εξάλλου, από τα τέσσερα δώρα Θεού. Μια απόπειρα ψαύσης των δώρων της Κεσμέτη στο αναγνωστικό κοινό αποτελεί το ανά χείρας δοκίμιο. Με την ελπίδα πως δεν τα θρυμματίζει.