Ο Μάριο, τριανταπεντάρης, καταξιωμένος αρχιτέκτονας και ταλαντούχος ζωγράφος. Αναζητώντας την απομόνωση, έφτασε στην καστροπολιτεία. Δεν ήταν μόνο το πρόσφατο διαζύγιο που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την Ρώμη. Ήταν και ο ανελέητος κατατρεγμός του από το Ιταλικό Τμήμα του Διεθνούς Δικτύου Αντιτρομοκρατίας, του διαβόητου I.C.N.- I. ... Όλα κυλούσαν ήρεμα ως τις πρώτες μέρες εκείνης της Άνοιξης, παραμονές του Πάσχα. Ο φοιτητόκοσμος της πόλης άρχισε να συρρέει στις γειτονιές της για το ετήσιο "συναπάντημα". Ανάμεσά τους, η πανέμορφη Μαρίνα και η κολλητή της Κατερίνα. Πλουσιοκόριτσο και κακομαθημένη η πρώτη, πιο συγκρατημένη αλλά με μοιραίους ακροβατισμούς... Το κλιμάκιο του Ελληνικού Τμήματος του I.C.N. κατασκήνωσε στη γραφική πόλη με ειδική αποστολή: Αν δεν εύρισκαν στοιχεία που θα τεκμηρίωναν τη συμμετοχή του "τρομοκράτη" στο πρόσφατο "χτύπημα", έπρεπε να τα επινοήσουν και να... Με κεντρικό ρόλο στην ιστορία μας, από τη μια, η αφέντρα του καπηλειού του λιμανιού, η Μαρίτσα. Ίδια η Ελλάδα, ατίθαση και μαυροφορεμένη από τα νιάτα της. Από την άλλη... Ενώ τα γεγονότα εξελίσσονταν όπως τα είχαν σχεδιάσει οι επιτελείς του I.C.N.- G., κυριολεκτικά από το πουθενά ξεπρόβαλλε ο "αστάθμητος παράγοντας" που συντάραξε... Μία ιστορία που την ύφαναν πολλές μικρότερες, γεννήματα των αντιλήψεων που κυριάρχησαν στα χρόνια της "Νεοκατοχής". Έτσι χαρακτηρίζει την περίοδο ο "ντελάλης της Άνοιξης" που περιφέρεται στους καφενέδες της Ακρόπολης, προσπαθώντας να φωτίσει το "περί οικονομικής εκμετάλλευσης των κατεχόμενων λαών" αραχνιασμένο ναζιστικό όραμα και να αφυπνίσει συνειδήσεις. Η ιστορία μας ξεδιπλώνεται μέσα σε ένα εξαίσιο φυσικό σκηνικό που μας το πρόσφερε απλόχερα η πιο όμορφη παράλια πόλη της ηπειρωτικής Ελλάδας.