Αν και ήταν διαισθητικό άτομο η Μυρτώ, εντούτοις, ούτε στιγμή δεν υποπτεύθηκε, όταν επιβιβαζόταν στο αεροπλάνο για την Αμερική, ότι κάθε μίλι που διάνυε το ιπτάμενο πουλί, θα την έφερνε όλο και πιο κοντά στον απίστευτο εφιάλτη που επέπρωτο να ζήσει... Ίσως γιατί το πνεύμα και η ψυχή της, που ήταν πλημμυρισμένα από ανησυχία, απέτρεπαν την επικοινωνία με την διαίσθηση... Όταν επιτέλους η ατραπός της επαφής αποκαταστάθηκε, ήταν αργά πλέον για να αποτρέψει την ραγδαία εξέλιξη των τραγικών γεγονότων, ώστε να δράσει έγκαιρα... Ίσως τα αποσοβούσε... αλλά βρισκόταν ήδη αιχμάλωτη ενός τρομακτικού εφιάλτη, χωρίς να γνωρίζει εάν και πότε θα μπορούσε να απαλλαγεί από τα πλοκάμια του...