Ένα τσουνάμι φτηνού χρήματος κατέκλυσε την παγκόσμια οικονομία μεταξύ του 2002 και του 2008. Ήταν κάτι περισσότερο από ένα οικονομικό φαινόμενο: ήταν ένας πειρασμός που πρόσφερε σε ολόκληρες κοινωνίες την ευκαιρία να αποκαλύψουν τις καταπιεσμένες πλευρές του χαρακτήρα τους, κάτι που κανονικά με κανένα τρόπο δεν θα είχαν τη δυνατότητα να κάνουν. Οι Ισλανδοί θέλησαν να πάψουν να είναι ψαράδες και να γίνουν τραπεζίτες επενδύσεων. Οι Έλληνες θέλησαν να μετατρέψουν τη χώρα τους σε ένα πυροτέχνημα γεμάτο τζάμπα χρήμα, και να φάνε από αυτό όσο περισσότερο μπορούσαν. Οι Γερμανοί θέλησαν να γίνουν ακόμα πιο πολύ Γερμανοί. Οι Ιρλανδοί να σταματήσουν να είναι Ιρλανδοί... Τα παραπάνω ακούγονται ίσως χιουμοριστικά, για όσους είναι εκτός. Όταν όμως ο συγγραφέας στρέφει το ανελέητο βλέμμα του στις ΗΠΑ, στη χρεοκοπημένη πολιτεία της Καλιφόρνιας και στην Ουάσινγκτον, η αφήγηση μετατρέπεται σε μια σκληρή προφητεία για το τι περιμένει τα πιο πλούσια και άπληστα έθνη μέσα στον κλυδωνιζόμενο πλανήτη μας.