Η Γιούντη μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο. Ο έντονος χαρακτήρας και το δυνατό μυαλό της συγκινούν έναν από τους ευεργέτες του Ασύλου ο οποίος αναλαμβάνει να της πληρώσει τα δίδακτρα για να σπουδάσει σε κολέγιο. Θέτει όμως στη Γιούντη δύο προϋποθέσεις: να του στέλνει γράμμα κάθε μήνα περιγράφοντας την καινούργια ζωή της, και να μη ζητήσει να μάθει ποτέ το όνομά του. Η Γιούντη ζει μια συγκλονιστική εμπειρία καθώς μπαίνει σε έναν κόσμο γοητευτικό αλλά τελείως άγνωστο και διαφορετικό. Προσπαθεί -διατηρώντας ταυτόχρονα την ταυτότητά της- να προσαρμοστεί και να ενταχθεί σ' έναν κύκλο με ιδέες και συνήθειες που της είναι άγνωστες. Γεύεται ό,τι καινούργιο. Οι δυσκολίες δεν τη λυγίζουν. Τις αντιμετωπίζει με αισιοδοξία. Βρίσκει το μυστικό της ευτυχίας στο παρόν και προχωρά με θάρρος μπροστά. Και η ζωή δεν την αδικεί...