καστανοξανθές πλευρές και χνούδι υπεράνω πάσης υποψίας όλο παίζεις, παίζεις μες στα δάχτυλα μια πασχαλιά (γυμνή από ορέξεις και προκαταλήψεις) όλο βλέπεις μάτια ακουμπισμένα σε υφάσματα σ’ επαναστάσεις ακόμη σε γλυκά του κουταλιού βρασμός σε παγωμένη αίστηση στέκω και: στάσου απριλιάτικη αγωνία φωνή θεού