Η "Μουσική δωματίου" είναι βίωμα. Τα βιώματα, μήπως δεν είναι ποίηση; Η ποίηση, μήπως δεν είναι μουσική; Εντός της ζουν αγγίγματα, υπέροχα δευτερόλεπτα σκέψεων, δάκρυα στο ζεστό βλέμμα ενός άντρα, χαμόγελο στην απογύμνωση μιας γυναίκας, οι μυρωδιές τους, η βροχή... Η "Μουσική δωματίου" είναι αρματωσιά συναισθημάτων, βωβοί παφλασμοί ερωτικής έντασης, μουσικά ραπίσματα μες στα βλέμματα των ανθρώπων... Γράφτηκε για να δώσει φωνή στις σιωπές, για να χρωματίσει τη μελαγχολία, για να εξυψώσει τον έρωτα, για να δώσει αποδείξεις στην αγάπη. Η επιθυμία της δημιουργού είναι οι σκέψεις της να συναντήσουν τις ευαισθησίες άλλων ανθρώπων.