Η λέξη διατροφή εκπέμπει μια ιερότητα, μιας και προτρέπει τον άνθρωπο να θρέψει τον Αία, το Θείο, που κρύβει μέσα του. Η ιερή γη της Ελλάδας, από τους αρχαίους χρόνους υπήρξε ευλογημένος τόπος. Η ελληνική γη, με τα κρυστάλλινα νερά, αλλά και με τον καθάριο αέρα, παρήγαγε το σιτάρι, την ευλογημένη ελιά και την ιερά άμπελο. Το τρίπτυχο της διατροφικής πεμπτουσίας, που λαμβάνοντάς το ο άνθρωπος εξισορροπούσε με την ύπαρξή του, με τους συνανθρώπους του και συγχρονιζόταν με την αισθητική της Φύσης. Ο Πλάτων στην "Πολιτεία" συνιστά στους νέους λιτή διατροφή από ψωμί, ελιές, τυρί, βολβούς και λάχανα, σε μια εποχή που, ενώ οι τότε κάτοικοι της υφηλίου δεν έδιναν σημασία ούτε στη γεύση, αλλά ούτε και στην αισθητική της διατροφής, οι Έλληνες κατανάλωναν 70 είδη ψωμιού! Τα μοναστηριακά εδέσματα αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της μεσογειακής διατροφής. Εκτός από το κρέας που δεν έχει θέση στο μοναστικό σιτηρέσιο, όλοι οι άλλοι κανόνες της μεσογειακής διατροφής εφαρμόζονται. Το τρίπτυχο της αρχαιοελληνικής διατροφικής πεμπτουσίας, ο σίτος, ο οίνος και το έλαιον, αποτελεί τη βάση για την παρασκευή των μοναστηριακών εδεσμάτων. Αναμφισβήτητα σήμερα, σε μια εποχή όπου επικρατεί διατροφική ασυδοσία, η μοναστηριακή διατροφή είναι η Λυδία οδός, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά τον σύγχρονο άνθρωπο ν' απεγκλωβιστεί από την υπερκατανάλωση βλαβερών τροφών (μεταλλαγμένα, προτηγανισμένα, κατεψυγμένα φαγητά κ.α) που βλάπτουν το σώμα του κι ακινητοποιούν την πνευματική του εξέλιξη.