Ο ΧΡΥΣΟΘΗΡΑΣ Τα σύννεφα είναι ακόμα χρυσά για τον Χρυσοθήρα του Χρόνου που παίζει ανέμελα στα βουνά, μόνος, πλημμυρισμένος από συντροφικές ζωές... Η ποιήτρια, ζώντας "μια μακροχρόνια σχέση αγάπης με το λόγο", καταθέτει ένα πνευματικό έργο που αναμένεται να κερδίσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών με τις λέξεις, τις έννοιες, τις εικόνες, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των ποιημάτων της. "Η τεράστια αφοσίωση προς την ελληνική γλώσσα, η αγωνιώδης προσπάθεια διατήρησης της μοναδικότητάς της ψυχής, και η αίσθηση ότι η δημοσίευση είναι η φυσιολογική πορεία αυτών των ποιημάτων οδηγούν στη δημιουργία ετούτου του βιβλίου. Είναι ένα πολύ απλό, μερικό και αληθινό ξετύλιγμα ψυχής. Από άτομο που επιβιώνει με διαφορετικούς αλλά και ίδιους τρόπους κάθε φορά ανάμεσα στην ψυχική εξαφάνιση, ομογενοποίηση και διαστρέβλωση (που συντελείται γύρω του και φυσικά μέσα του). Καταστάσεις που αποτελούν μια ατυχή εξέλιξη για την ύπαρξη ενός ανθρώπου. Αλλά και για το σύνολο του κόσμου", όπως αναφέρει μεταξύ άλλων στο εισαγωγικό της σημείωμα η Πόπη Θεοχαρίδου.