ΚΑΒΑΦΗΣ Ὁ Καβάφης, ὅταν τελείωσε τὸ «Ἐπέστρεφε», ἔκλεισε τὰ μάτια, μόνος ἦταν στὴν κάμαρα, καὶ τὴν ἀγαπημένη αἴσθηση περίμενε, ματαίως μέχρι τὸ πρωί, ποὺ τὸν ηὗρε πλήρως ἐξουθενωμένον. Τῶν στίχων του ἡ ἡδονὴ ἦταν ἀπείρως μεγαλύτερη ἀπ᾿ τὴν ἀγαπημένη αἴσθηση. Ἔκτοτε –ἦταν τότε μόλις σαράντα ἕξι ἐτῶν–, δὲν πεθύμησε ποτὲ τὴν ἴδια νύχτα τὴν ἡδονὴ τῶν στίχων καὶ τῆς μνήμης.