Μια παραμυθοϊστορία για μεγάλα παιδιά, που... ...ξεκίνησε με μια λέξη. Και η μία λέξη έγινε δύο, τρεις, κι όλο μεγάλωνε... Ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος που στέκεται στο κατώφλι ενός παλιού σπιτιού και λέει ιστορίες για τη μοναξιά. Κάθε μέρα λέει και μια καινούρια ιστορία. Οι άλλοι δράκοι τον ακούνε με τα μάτια και τ' αυτιά ορθάνοιχτα. Όλοι τον κοιτάζουν, κανείς όμως δεν κοιτάζει τον διπλανό του. Τα βράδια, ένα κίτρινο φως ανάβει στο μέτωπό τους, αυτοί όμως δεν το βλέπουν. Και ο καιρός περνάει. Μια μέρα που έγινε νύχτα, ο κίτρινος λαστιχένιος δράκος αποφάσισε να μην πει την ιστορία της ημέρας...