Ο σπουδαίος σοβιετικός θεωρητικός της τέχνης, Μιχαήλ Λίφσιτς επιχειρεί να αποτιμήσει το έργο του μεγάλου γάλλου συγγραφέα ακολουθώντας τις αισθητικές αντιλήψεις του Μαρξ τις οποίες ανέπτυξε σε προηγούμενες μελέτες του με πιο εμβληματική το έργο του «Ο Μαρξ και η αισθητική» του 1933. Ένα ασυνήθιστα διεισδυτικό κείμενο γεμάτο βαθιές και γόνιμες σκέψεις πάνω στην Ανθρώπινη Κωμωδία. Η έκδοση περιλαμβάνει κι ένα γραπτό του Γκέοργκ Λούκατς πάνω στα άρθρα του Μπαλζάκ ως κριτικού της λογοτεχνίας.