Η ποιήτρια εξυμνεί την ίδια τη ζωή μέσα από διάφορες αναδρομές στην παιδική και ενήλικη ζωή χρησιμοποιώντας αλληγορικές εικόνες. Οι λέξεις γίνονται ρεύμα που αναβλύζει από την πηγή των συναισθημάτων, ζωντανεύοντας τις αισθήσεις μέσα από την ποιητική φόρμα. Κάθε στίχος είναι ένα ταξίδι στο βάθος της ψυχής, αποκαλύπτοντας τα πιο κρυφά μυστικά και τις ανείπωτες επιθυμίες. Με λιτή γλώσσα και απλές εικόνες, η ποιήτρια διαδραματίζει τον ρόλο ενός παρατηρητή της ζωής, αναδεικνύοντας την ομορφιά και την ασήμαντη μεγαλοπρέπεια του καθημερινού. Σε αυτήν την ποιητική συλλογή, δεν υπάρχουν υπερβολές ή υπερβολική δραματοποίηση. Αντίθετα, οι στίχοι απεικονίζουν την απλότητα και την πολυπλοκότητα της καθημερινής ζωής, εστιάζοντας στις μικρές λεπτομέρειες που καθιστούν την ύπαρξή μας τόσο συναρπαστική.