Και τώρα θες να µου φορτώσεις τη µοναδική σου επιλογή για νόηµα. Ναι ρε. Στη στέρησα. Ή µάλλον χειρότερα. Νοµίζεις πως στη στέρησα. Ακούς; Τη µοναδική σου επιλογή για νόηµα. Και είχε δίκιο ο µπαµπάς µου. Δεν θα µπορούσα ποτέ να ήµουν κόρη σου.