Μέρα γεμάτη θλίψη στη Γρανάδα κλαίνε κι οι πέτρες της ακόμα σα βλέπουν να πεθαίνει στην κρεμάλα γιατί δεν πρόδωσε, η όμορφη Μαριάννα. Στην κάμαρά της καθισμένη η Μαριαννίτα λέει κι όλο λέει με το μυαλό της: "Αν μ' έβλεπε ο Πεντρόσα να κεντώ της Λευτεριάς το λάβαρο..."