Σε διάφορα μήκη και πλάτη της Γης, όπου ο συγγραφέας διπλωμάτης ζει κι εργάζεται, του δωρίζεται το πρωτογενές υλικό της γραφής. Τα πραγματικά περιστατικά, οι βιωματικές αλήθειες, η σαγήνη των κρίσιμων στιγμών, αλλά και οι συνειρμοί, που ενδεχομένως συνδέουν την καθημερινότητά μας με ένα άλλο σύμπαν ιδεών, είναι οι σύντροφοι που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ έως τώρα. Χωρίς να δοκιμάσει οτιδήποτε θα μπορούσε να εκληφθεί μυθοπλαστική προέκταση, ξέρει πώς να αισθητοποιεί τα κυριότερα περιστατικά των περιηγήσεών του, ακινητοποιώντας τρόπον τινά στο χαρτί αυτή την τόσο πλούσια σε πνευματικότητα ταξιδιωτική ροή. Βεβαίως πολλές φορές τα τοπία που του δόθηκαν ως στροφές ποιημάτων διεκδικούν την πρώτη θέση. Κι ανήκουν δικαιωματικά στο Μανχάταν των μεγάλων ταχυτήτων της ζωής και στην Μπανγκόκ των καθημερινών θαυμάτων. Ο Γιώργος Βέης αφήνει άλλη μια φορά το τοπίο να τον μορφώσει, να τον διαπλάσει. Είδε και εξακολουθεί να βλέπει τους ανθρώπους σε διάφορα μέρη του πλανήτη ως δασκάλους, ως χορηγούς παιδείας. Ένιωσε και νιώθει δικός τους. Πώς αλλιώς θα τους εκπροσωπούσε στα βιβλία του; Πώς αλλιώς θα μπορούσε να δηλώσει ταξινόμος και στύλος τους;