Ο Μανουήλ Πανσέληνος, ο ζωγράφος του Πρωτάτου, κινείται ως τις μέρες μας μεταξύ μύθου και πραγματικότητας. Η εποχή που δραστηριοποιείται (14ος αιώνας), είναι μια εποχή αντινομίας, κατά την οποία, ενώ το κράτος φθίνει πολιτικά και οικονομικά, τα γράμματα και οι τέχνες φθάνουν στο ύψιστο σημείο της ακμής του, αντλώντας συνάμα στοιχεία από την αρχαιοελληνική παράδοση. Το έργο του Πανσέληνου, όπως αυτό σώζεται στο Πρωτάτο, είναι αντιπροσωπευτικό μιας ολόκληρης εποχής, της Παλαιολόγειας και μιας "Σχολής" της Μακεδονικής, κέντρο της οποίας ήταν η Θεσσαλονίκη. Η πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης φτάνει την περίοδο εκείνη, σε υψηλά επίπεδα, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται ο ηγετικός της ρόλος σ' ολόκληρο το Βαλκανικό χώρο. Το έργο του Μανουήλ Πανσέληνου, διατηρεί μια σπάνια ποιότητα στην απόδοση του χρώματος, την οργανική σύνθεση του σώματος και την ψυχολογική απόδοση των μορφών, στοιχεία τα οποία προσδίδουν στην τεχνοτροπία, μια δραματικότητα συνυφασμένη με ρεαλιστικούς τόνους. Το γαλήνιο μεγαλείο που εκπέμπει ως σύνολο, δένει αρμονικά με τις μεγάλες αναλογίες του αρχιτεκτονήματος, ενώ οι πολυπρόσωπες συνθέσεις με τις ρωμαλέες φυσιογνωμίες των προσώπων, δονούνται από ένα βαθύ ανθρώπινο πάθος, το οποίο προσκαλεί το θεατή να συμμεριστεί τα αισθήματα που εκπέμπουν. [...] Ευγένιος Γιαννακόπουλος, πρόεδρος Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού Α.Ε. "Πολιτιστική Ολυμπιάδα 2001-2004"