Κακός µπελάς αυτό το ζωγραφιλίκι», άκουσα αργότερα τον µπαµπά να λέει. «Ίσως να µην έχεις δίκιο», είπε η µαµά. «Ο παππούς του µια χαρά τα κατάφερε». «Ο παππούς του έχει ταλέντο. Ο γιος µας όμως; Μην κοροϊδευόµαστε!» Ώστε αυτό πίστευε ο µπαµπάς για µένα; Ξαφνικά ένιωσα σαν να µε είχε πατήσει τρένο, και τότε όλες οι σκέψεις που έκανα κατά καιρούς φούντωσαν: Δε θα τα καταφέρεις, θα τους απογοητεύσεις όλους, παράτα τα. Ωστόσο ο παππούς µου είχε άλλη γνώµη. «Δεν υπάρχει κανένα εµπόδιο παρά µόνο ο ίδιος σου ο εαυτός». Εγώ δεν ήµουν καθόλου σίγουρος όµως. Μέχρι τη στιγµή που, βγαίνοντας από το σπίτι, πρόσεξα ένα ξύλινο κουτί µε έναν φάκελο που έγραφε Άκρως Εµπιστευτικό!