Αυτή η έκδοση του Λεξικού ταινιών, με κριτικές του Βασίλη Ραφαηλίδη, είναι οριστική, τελειωτική. Ο συγγραφέας είναι οριστικά, τελειωτικά, απών, πέραν αυτών που έχουν τη δυνατότητα να γράφουν, να σχεδιάζουν, να ανασυντάσσουν το προηγούμενο έργο τους, με μια έφεση απομυθοποίησης που κάποτε καταλήγει σε μια επιπλέον μυθοποίηση. (. . .) Στην εισαγωγή της πρώτης έκδοσης του Λεξικού ταινιών έγραφα μεταξύ άλλων: Το βιβλίο τούτο είναι ένα λεξικό ταινιών που δεν μπορούσε να ονομαστεί διαφορετικά προκειμένου να κυριολεκτούμε, αφού αποτελείται από λεξικογραφημένα λήμματα πάνω σε κινηματογραφικές ταινίες. Η διαφορά του από τα άλλα λεξικά βρίσκεται στον ασυνήθιστο τρόπο κατασκευής του. Όπως δηλώνεται στον υπότιτλο, είναι φτιαγμένο από τις κριτικές του Βασίλη Ραφαηλίδη, και συγκεκριμένα από κριτικές δημοσιευμένες στη «Δημοκρατική Αλλαγή» (1965-'67), στο «Βήμα» (1974-'81), στην «Επιθεώρηση Τέχνης», στο «Σύγχρονο Κινηματογράφο», στη «Νέα Ελλάδα» και στα προγράμματα του κινηματογράφου STUDIO. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)