Ο "Λάμπρος Κωνσταντάρας" είναι η δέκατη κατά σειρά φωτοβιογραφία μου. Είναι ίσως το μοναδικό βιβλίο μου που έχει να κάνει με μια προσωπικότητα, που δε συνάντησα ποτέ. Τόσο ξεχωριστή, αλλά και τόσο προσφιλής σ' εμένα και αγαπημένη. [...] 'Ηταν ένα συναρπαστικό άτομο, λένε όσοι τον έζησαν από κοντά. Ένας ηθοποιός διαχρονικός που έδωσε πολλά στο ελληνικό θέατρο και κινηματογράφο. Γι' αυτό και 20 χρόνια μετά το θάνατό του, ο Λάμπρος "μένει" πάντα εδώ. Στην καρδιά μας, στη σκέψη μας, στη θύμησή μας. Το μόνο είναι πως δεν ξέρουμε πολλά για τη ζωή του. Πάντα τον διέκρινε μια "ευλογημένη" αδιαφάνεια. Από την αρχή μέχρι το τέλος! Κι αυτό ήταν κάτι που με κέντρισε σ' εκείνον. Να ερευνήσω τη ζωή του σε βάθος! Να μάθω κάποια πράγματα που δεν ήξερα. Πώς αυτός ο σπουδαίος ηθοποιός αποφάσισε να βγει στο θέατρο, μέσα σε τόσο δύσκολα χρόνια; Πώς έπλαθε ένα ρόλο; Πώς ζούσε τον προσωπικό του χρόνο; Πώς έφτασε να γίνει ο μεγάλος Λάμπρος Κωνσταντάρας; Γιατί κανείς δεν έμαθε περισσότερα απ' όσα ο ίδιος θα ήθελε να μάθουν γι' αυτόν. (Μάκης Δελαπόρτας)