Η ποιητική συλλογή πραγματεύεται τη σχέση του ανθρώπου με το χρόνο, με τη νεότητα αλλά και τη φθορά, τη διαχείριση των ψυχικών τραυμάτων, τη στάση του απέναντι στο φόβο και την ατολμία, που εμποδίζουν πολλούς από εμάς στη λήψη αποφάσεων και στη διεκδίκηση όλων εκείνων που έχει πραγματικά η ψυχή μας ανάγκη. Η συνειδητοποίηση εσφαλμένων επιλογών ή και συμβιβασμών γίνεται η αφορμή προβληματισμού για επανατοποθέτηση αναφορικά με το τι μπορεί ο κάθε άνθρωπος να πράξει διαφορετικά «από εδώ και πέρα» για τη ζωή του. Η δημιουργός μάς κοινωνεί τον τρόπο που απενεργοποιεί το προσωπικό της Κομβίο αναμονής, οδηγώντας τον εαυτό της στο δρόμο των ονείρων δίνοντας το παράδειγμα.