Όταν η ποίηση εξερευνά το σκοτάδι της κατάθλιψης και τη μοναξιά της μελαγχολίας με σκοπό να βρει το φως της ελπίδας.Η περίοδος της ενηλικίωσης είναι μοιραία και οι αλλαγές που φέρει αναπόφευκτες. Η γεύση των ευθυνών πικρή και τα διαδοχικά lockdowns καταστροφικά. Διάγνωση κατάθλιψης, διαταραχές της προσωπικότητας και αυτοάνοσα κυριαρχούν. Πού μπλέχτηκε η νεότητά μας και ποιος έρωτας την κλότσησε με λύσσα; Σε ποιο στενό της πόλης χάθηκε η ελπίδα και πού έχουνε κρυμμένα τα χρώματα; Ουρανοί και θάλασσες βάφτηκαν με μαύρο χρώμα και ο ήλιος αυτοκτόνησε. Είμαι πια ενήλικας. Και φοβάμαι.58 αντισυμβατικά ποιήματα αφιερωμένα στο σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης.Μακριά από ό,τι θεωρείται εργαλείο συνήθειας. Μια ωδή στη φυγή και ένας ύμνος στη μελαγχολία.