Καμπάλα είναι εκείνο το σύστημα της θρησκευτικής φιλοσοφίας ή πιο ορθά, της Ιουδαϊκής θεοσοφίας, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη θεολογική και ερμηνευτική λογοτεχνία των Εβραίων και των Χριστιανών, από τη εποχή του Μεσαίωνα. Η μελέτη της Καμπάλα απαιτεί αρκετό κόπο, πολύ περισσότερο που η ίδια η Καμπάλα, με το πέρασμα των χρόνων έχει χωριστεί σε πολλές μορφές, με κυριότερες την Εβραϊκή, Χριστιανική και Ελληνική Καμπάλα. Οι γνωστικοί εδράστηκαν στην Καμπάλα και ανέπτυξαν το δικό τους φιλοσοφικό σύστημα δίνοντας τις δικές τους ερμηνείες. Η λέξη Καμπάλα προέρχεται από την λέξη Kibbel που υποδηλώνει «υποδοχή» και ουσιαστικά είναι μια διδασκαλία που λήφθηκε από προφορική παράδοση. Παρόλο που η Καμπάλα ανήκει στο παρελθόν, αποτελεί ένα διαχρονικό φιλοσοφικό σύστημα με το οποίο ασχολήθηκαν πολλοί επιφανείς μελετητές, όπως ο Κορνέλιος Αγρίππας, ο Ιάκωβος Μποέμ, επονομαζόμενος ως "Philosophus Teutonicus", και πολλοί άλλοι. Στο βιβλίο αυτό γίνεται και αναφορά στη σχέση και σύνδεση της Τετρακτύος του Πυθαγόρα με την Καμπάλα, καθώς επίσης και στην Καμπαλιστική βάση του Τεκτονικού εσωτερισμού. Φυσικά, ο κύριος κορμός του έργου επικεντρώνεται στην ανάλυση των Τεσσάρων Κόσμων και του Δέντρου της Ζωής.