∆εκαέξι διηγήµατα που διατρέχουν τον ελληνικό (αλλά και βαλκάνιο, οθωµανικό και αφγανικό) χώρο και χρόνο. ∆ράµα, Θεσσαλονίκη, Νάξος, Έβρος, Άουσβιτς, Πατήσια, Περιστέρι, Αθήνα. 1880, 1940, 1950, 1960, 1990, 2010, 2021. Αφηγήσεις του βιωµένου χρόνου αλλά και οικειοποιηµένη καταγραφή της Ιστορίας. Περιστατικά που καθορίζουν τη ζωή αφανών τους οποίους η Ιστορία προσπέρασε. Η αφήγηση ενός ποδοσφαιριστή της ∆όξας ∆ράµας που συµµετείχε και στους τρεις τελικούς Kυπέλλου µε τον Ολυµπιακό και οι κανόνες της µπάλας στην επαρχία του '70. Ο µυστήριος θάνατος δίπλα στο πέτρινο πτώµα του Κούρου στη Νάξο. Το ξόδι µιας εφηβείας που τη σηµάδεψαν τα σφαιριστήρια στο Περιστέρι. Η κάθοδος ενός ηθοποιού στα υπόγεια βάθη του τζόγου και η εκτέλεσή του. Ο πιτσιρικάς µε την πλαστική φανέλα του Μέσι που έγινε παγκόσµια γνωστός πριν τον φάνε τα σκυλιά στο Αφγανιστάν. Η εκδίκηση της µάνας που µαθαίνει την κακοποίηση της κόρης της από τον δικό της αγαπητικό. Μια γυναικοκτονία στα χρόνια της πανδηµίας. Η σκυφτή πορεία ενός Μπακίρ. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση δίνει τη σκυτάλη στην τριτοπρόσωπη και αντιστρόφως, ενώ τραγικό και κωµικό σφιχταγκαλιασµένα πορεύονται, αφήνοντας αχνά, εφήµερα ίχνη στου χρόνου τη σκόνη. Κοινό στοιχείο όλων των διηγηµάτων: ο θάνατος των πρωταγωνιστών. Μικρών τε και µεγάλων. Αθώων και ενόχων. Καλών και κακών. Τους παίρνει όλους ο διάολος