Ένα από τα σπουδαιότερα, πολύπλοκα και δυσεπίλυτα προβλήματα των αρχών του Χριστιανισμού και της μεταποστολικής εποχής είναι το πρόβλημα του πολιτεύματος της πρώτης Εκκλησίας. Στις πηγές της αποστολικής και πρώιμης μεταποστολικής εποχής το εκκλησιαστικό πολίτευμα δεν εμφανίζεται με την ίδια ακριβώς μορφή, όπως διαπιστώνεται σε μεταγενέστερες πηγές. Στην Καινή Διαθήκη και σε κάποιες πηγές της προ του Ιγνατίου Αντιοχείας εποχής οι θεμελιώδεις όροι του εκκλησιαστικού πολιτεύματος, ιδίως οι όροι "Πρεσβύτερος" και "Επίσκοπος", εναλλάσσονται ελεύθερα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία συγκεχυμένη εικόνα των πραγμάτων. Προτεστάντες θεολόγοι και ιστορικοί, αφορμώμενοι από μία εκ των προτέρων αρνητική και απορριπτική αντίληψη του μυστηριακού και του καινοδιαθηκιακού χαρακτήρος της ιερωσύνης, δράττονται της ευκαιρίας να υποστηρίξουν ότι η σημερινή μορφή του εκκλησιαστικού πολιτεύματος, δηλαδή το γνωστό σχήμα Επίσκοπος - Πρεσβύτεροι - Διάκονοι, δεν είναι πρωταρχικό και αποστολικό στοιχείο του πολιτεύματος και, κατά συνέπεια, μπορεί να μεταβάλλεται.