Περνώντας τα χρόνια και κοιτάζοντας πίσω μου, βλέπω ό,τι αισθάνθηκα και εσκέφθηκα, πάντα ελληνικά το αισθάνθηκα και εσκέφθηκα. Τον κόσμο δεν τον είδα παρά ως Έλληνας. Γι' αυτό, μπορεί πολλές χώρες άλλες να εθαύμασα και να μου άρεσαν, αλλά καμμιά δεν αισθάνθηκα και δεν αγάπησα βαθιά εκτός από την Ελλάδα. Και αυτά που στην δική μου Ελληνική φυλή επέκρινα και απέρριψα, είναι εκείνα που θα επιθυμούσα με την πρόοδό της να έφευγαν για να γίνη μεγαλύτερη και ωραιότερη και καλλίτερη. Σε αυτή την ζωή δεν ημπορεί να είμαι τίποτε άλλο παρά Έλληνας. Και δεν εννοώ πολίτης και υπήκοος του Ελληνικού κράτους, αλλά Έλληνας στο αίσθημα και στην ψυχή, ένα άτομο μέσα στην ατελείωτη σειρά του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος της ράτσας μου. Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ, 27/03/1931