Φοράς την πανοπλία σου, με συναντάς και γίνεσαι άκαμπτος. Σε αγγίζω και μέσα στην άλυτη σιωπή σου, θα μου δώσεις εκείνο το βιαστικό φιλί το τελευταίο. Και το αβέβαιο πάντα ίδιο, μεγάλο, ανίκητο, σημαδεμένο από το πρώτο κοφτερό ξημέρωμα.