Το πρώτο βιβλίο μετά την Πεντάτευχο παρουσιάζει έντονο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς περιγράφει την κατάκτηση της γης Χαναάν από τους Ισραηλίτες και την διανομή αυτής στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Πέρα από την περιγραφή των πολεμικών επιχειρήσεων και την θεώρηση του πολέμου για την κατάκτηση της Γης της Επαγγελίας ως ιερού, το βαθύτερο θεολογικό μήνυμα του βιβλίου είναι ότι οι Ισραηλίτες έλαβαν την γη από τον Κύριο λόγω της υπακοής τους στο θέλημά Του. Αντίθετα, ανυπακοή σ' Αυτόν θα σήμαινε πρόσκαιρη ή ακόμη και οριστική απώλειά της. Το κεντρικό πρόσωπο της διήγησης ο Ιησούς του Ναυή, προβάλλεται ως πρότυπο αρχηγού, καθώς οι επιτυχίες του στηρίζονταν αποκλειστικά στην απόλυτη υποταγή του στο θείο θέλημα, αλλά ταυτόχρονα και πρότυπο πιστού στον Παντοδύναμο Θεό.