Η νοσταλγία της αθωότητας, η χωρίς εξωραϊσμούς περιγραφή μιας ανθρωπότητας που πάσχει, πολλά είναι τα σημεία που συνδέουν την Ιρέν Νεμιρόφσκι με τον Αντόν Τσέχωφ. Γεννημένη ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, η συγγραφέας των έργων "Γαλλική σουίτα" και "Σκυλιά και λύκοι" είχε γοητευτεί από τη μοίρα και την προσωπικότητα του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα. Αυτή η βιογραφία αποκαλύπτει τον δημιουργό του "Βυσσινόκηπου" σ' όλη την αλήθειά του. Ξετυλίγει μια παιδική ηλικία "χωρίς παιδικότητα", τα πρώτα βήματα ενός συγγραφέα που έγραφε για να συντηρεί την οικογένειά του και που είχε επίγνωση της άθλιας ζωής του, την αφοσίωσή του στο ιατρικό λειτούργημα, την πορεία προς την αναγνώριση και τη δόξα, που δεν έπαψε ποτέ να τη σκιάζει το φάσμα της αρρώστιας. Στη ζωή του Τσέχωφ το εξαίσιο συνυπάρχει με το μικρό κι ασήμαντο, ακριβώς όπως στο έργο του. Το βιβλίο είναι επίσης ένα δοκίμιο για τη ρώσικη λογοτεχνία: η Νεμιρόφσκι γράφει εκτενώς για την τέχνη του Τσέχωφ και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, και συγχρόνως αναφέρεται σε δύο σπουδαίους σύγχρονούς του, τον Τολστόι και τον Γκόρκι.