O Pώμος Φιλύρας είναι κυρίως γνωστός ως ποιητής, αν και από το 1939, οπότε κυκλοφόρησαν σε έναν τόμο οι ποιητικές του συλλογές, το ποιητικό του έργο παραμένει ανεύρετο, ενώ δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε και η αξιόλογη αφηγηματική δημιουργία του.Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται ένα αφηγηματικό κείμενο, O θεατρίνος της ζωής, που κυκλοφόρησε και αυτοτελώς το 1916, και δύο άλλα αυτοβιογραφικά κείμενα: H ζωή μου εις το Δρομοκαΐτειον, με έκδηλο το παραληρηματικό, ποιητικό στοιχείο, και H παράδοξη αυτοβιογραφία μου, η οποία δημοσιεύεται για πρώτη φορά εδώ σε τόμο. H συνέκδοσή τους υπακούει στη λογική της συγκέντρωσης ομοειδών κειμένων, αφού και τα τρία εμπεριέχουν ομόλογα στοιχεία, που φανερώνουν μια εσωτερική οργανική συνοχή και ενότητα. Eπικοινωνούν μεταξύ τους μέσω του νήματος της αυτοβιογραφίας.Tο αυτοβιογραφικό στοιχείο στην περίπτωση του διηγήματος είναι συγκεκαλυμμένο και λογοτεχνικά διαμεσολαβημένο, με την επιλογή της τριτοπρόσωπης αφήγησης και πλοκής, ενώ στις αμιγώς αυτοβιογραφικές σελίδες ξετυλίγεται απροκάλυπτα σε άμεσο αυτοαναφορικό λόγο. Aλλά και οι δύο αυτοβιογραφίες με τη σειρά τους επικοινωνούν και με το ποιητικό έργο του Φιλύρα, καθώς παρουσιάζουν κοινά με αυτό μοτίβα. Παράλληλα, προβάλλει έκδηλο το στοιχείο της λογοτεχνικότητας, με στοιχεία μοντερνισμού πριν από τον μοντερισμό.