«...Δίπλα μας είναι η Αφροδίτη, μόνο που δεν τη βλέπουμε. Δεν τη βλέπουμε γιατί είναι δύσκολο να υπολογιστεί το άθροισμα των ήχων και των εικόνων μιας ολάκερης ζωής. Οι δρόμοι και οι πολιτείες που διαβήκαμε, οι νεκροί που αποχαιρετήσαμε, τα γεννητούρια που χαρήκαμε, οι γάμοι μας και τα πανηγύρια μας, οι ερωτικές αναμνήσεις μας, τα βρεγμένα πεζοδρόμια που περπατήσαμε, η αυtostrada Θεσσαλονίκη - Βελιγράδι - Σάλτσμπουργκ, οι νύχτες που τις ρουφούσαμε μέχρι το πρωί, η μοναξιά στη σκοπιά του Έβρου, οι τσακωμοί μας στα αμφιθέατρα της μεταπολίτευσης, το πιάσιμο του χεριού στην αλυσίδα της Β΄ Πανελλαδικής, το βλέμμα της μέσα από τα δακρυγόνα, το σουβλάκι στα δύο στο Μοναστηράκι, η Πρωτοχρονιά στη Λήδρα με τους ναυτικούς από το Μπιλμπάο, το φευγιό στη Χαλκίδα μετά τα επεισόδια της Πρωτομαγιάς, ο χτύπος της καρδιάς της στο στήθος σου τον Νοέμβρη του '80, τα ξημερώματα στην Ομόνοια, ο Κώστας Ταχτσής στην πιάτσα της οδού Αθηνάς, οι μπουρδελότσαρκες στο Μεταξουργείο, η αλητεία στα σφαιριστήρια, τα απογεύματα της Κυριακής στον Φωστήρα, τα ξέπλεκα μαλλιά της στο μελτέμι του Αιγαίου, τα απλανή βλέμματα των γυναικών στις αυλές των σπιτιών καθώς περιμένουν το Πάσχα, η σιωπή της πλατείας μετά από προεκλογική συγκέντρωση, η υγρασία που μαζέψαμε στην πλατεία του Θησείου». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)