Αυτό το βιβλίο είναι η έντιμη -θέλω να πιστεύω- προσπάθειά μου να αποστάξω στο χαρτί μια ζωή 37 χρόνων στα Δικαστήρια. Είναι το στοίχημα με τον εαυτό μου, αν μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα αφήγηση μια εντελώς κοινότοπη και καθημερινή δικαστική υπόθεση. Είναι, ακόμη, η έκφραση της απορίας μου γι' αυτό που με τόση ευκολία ονομάζουμε αγάπη και που τόσο λίγο έχουμε αγγίξει. Συμπέρασμα: Η παράνοια της λεγόμενης Δικαιοσύνης συμπλέκεται με την παράνοια της λεγόμενης Αγάπης, σε ένα μυθιστόρημα πίσω από τους μύθους που έχουμε χτίσει γι' αυτά τα δύο.