Ο νέος ποιητής Άγγελος Σλέμιλ, (ψευδώνυμο δόκιμου συγγραφέα πολλών μελετών) παρουσιάζει την ποίησή του μέσα από αυτή τη συλλογή. Μια ποίηση που η Ιστορία, ο Έρωτας, ο Φίλος, η Γνώση πρωταγωνιστούν. Ενδεικτικά: ΒΕΡΟΛΙΝΟ (Άσκηση προσωπικής μυθολογίας) Στις όχθες του ποταμού Spree Στην πόλη με τις κόκκινες εκκλησίες κάθισα και έκλαψα. Για τον μετανάστη πατέρα μου που νικήθηκε απ' τη νοσταλγία του Για τη μάνα μου που ψυχορραγεί Για τη Νικαρέτη, τη Σιληνίδα, τον Ήδυλο Για τους πεσμένους θεούς Για τη Μαργαρίτα και τη Σουλαμίτιδα Για σένα την ξυπόλυτη τσιγγάνα με το δρεπάνι, τη λήκυθο και τον σκύλο Για τα σπασμένα μου φτερά και το παιδικό μου ανεμόπτερο Για τον Rilke και τους αγγέλους του Για τους προπάτορες Celan και Benjamin Για την ελευθερία που δραπετεύει Για την ομορφιά που δεν θα σώσει τον κόσμο Για την Ute Lemper που δεν είναι αθάνατη Για τη μνήμη που κακοφόρμισε Για τον άδικο θάνατο Για την προσευχή που δεν εισακούστηκε Για όλους τους ηττημένους Για όλους τους απεγνωσμένους Αλλά και για τους κατά φαντασίαν νικητές. Ελπίζω μόνο στη βούληση του Καλού που πάντα επιστρέφει Έχω εμπιστοσύνη στο σωτήριο σκοτάδι.